အိမ်ကြီးရခိုင်
ရှေးရခိုင်အိမ်ကြီးတွင် အိမ်တိုင် သုံးဆယ့်ရှစ်တိုင် ပါဝင်ရသည်။ လည်ပေါ်အိမ် ဖြစ်ရသည်။ ကြီးကျယ်စွာ တည်ဆောက်တတ်မှုကြောင့် အိမ်ကြီးရခိုင်ဟု မြန်မာတို့က တင်စားခဲ့ကြသည်။
မယဂိုရ်ဆောင်(အထဲခန်း)ခေါ် အိမ်သျှင်နေသော အခန်းအတွက် အရှေ့အနောက် တစ်ဘက်သုံးလုံး တန်းနေသော တိုင်ကြီးခြောက်တိုင် ပါရသည်။ ကွန်းဟုခေါ်သည်။ ယင်းကို လေးဘက်လေးတန်ဝန်း၍ တိုင်ဆယ့်လေးလုံး ပါရသည်။ ကွန်းရံဟုခေါ်သည်။ ထို့အပြင် အိမ်အနောက်ဘက်အရပ်ကို ချန်လှပ်၍ ကျန်အနားသုံးဘက်တွင် တိုင် ၁၆ လုံး ပါရသည်။ နဂါးရစ်ဟုခေါ်သည်။ ပေါင်း တိုင် ၃၆ လုံး ဖြစ်သည်။ ရှေ့မျက်နှာစာတွင် နဂါးရစ်မှ တိုင်နှစ်လုံး အပြင်သို့ ထွက်ရသည်။ ဆင်ဝင်အတွက် ဖြစ်သည်။ သို့ဖြစ်၍ စုစုပေါင်းတိုင် ၃၈ လုံး ပါရသည်။ ၃၈ ဖြာမင်္ဂလာကို ရည်ညွှန်းသည်။
အိမ်ကြမ်းပြင်တွင် ကွန်းထက် ကွန်းရံက နိမ့်ရသည်။ ကွန်းရံထက် နဂါးရစ်က နိမ့်ရသည်။ ကွန်းတွင် အိမ်သျှင်နှင့် မယားတို့က အိပ်ရသည်။ ကွန်းရံတွင် သားသမီးများ နေရသည်။ အပြင်ဆုံးဘက် နဂါးရစ်တွင် ဧည့်သည်အာဂန္တုများ တည်းခိုနိုင်သည်။ မီးဖိုဆောင်နှင့် ရေအိမ်(အိမ်သာ)သည် သီးခြားဖြစ်သည်။ ယွန်းဆောင်ဖြင့် ဆက်ထားသည်။ ကွန်း၏အခေါင်တွင် လိုင်သီးတပ်ရသည်။ ထို့ကြောင့် လိုင်သီးတပ်အိမ် ဟုလည်း ခေါ်ကြသည်။ ထိုလိုင်သီးတွင် လီသွန်ပေါက်ခေါ် အပေါက်ကြီးခြောက်ပေါက် ပါရှိသည်။ ယင်းတို့ကို ကျက်ပိတ်ဖြင့် ပိတ်ထားနိုင်သည်။ ကြမ်းအောက်သည် ဆင်တစ်ဝင်မျှမြင့်ပြီး မြင်းတစ်ပြေးစာမျှ တိုင်များကျယ်၏။
ရှေးအခါက အိမ်ကြီးကို ငါးသပြာ သို့မဟုတ် ဆယ်သပြာ အိမ်ခွန်ကောက်ခံခဲ့ရာ နန်းတော်က ဆောက်ခွင့်ရမှသာ ဆောက်ရသည် ဖြစ်သည်။ အိမ်ကြီးများလျင် ဘုရင့်ဘဏ္ဍာ တိုးတက်သည်ဖြစ်သော်လည်း သားစဉ်မြေးဆက် ပေးနိုင်ခြေရှိမှသာ ခွင့်ပြုတတ်ပြီး တိုင်များမှာ အနှစ်ငါးဆယ် ပြည့်ရ၏။
ကိုးကား
ရခိုင်သုတအဘိဓာန် - အောင်လှသိန်း (၂၀၁၅)