ပုခက်တင်မင်္ဂလာ
ရခိုင်ရိုးရာတွင် ဤမင်္ဂလာကို ဆင်းရဲချမ်းသာမရွေး ဆင်ယင်ရသည်။ မင်္ဂလာနေ့၌ သံဃာတော်များကို ပင့်ဖိတ်ကာ ဆွမ်းကပ်လှူပြီး မင်္ဂလာသုတ်များ၊ အန္တရာယ်ကင်း ပရိတ်တော်များကို နာယူကြသည်။ ကလေးငယ်ကို အမည်နာမပေးကြသည်။
ရှေးကပုခက်ကို ဝါးနှီးဖြင့်ရက်ပြီး လူနတ်ဘီလူးစသည်ဖြင့် ရေတွက်ကာ နတ်အကွက်ကျအောင်နှင့် တစ်ရက်တည်း အပြီးရက်ရသည်။ ပုခက်တင်ခြင်းကို ဖြား(ဒီရေ)တက်ချိန်ကို ရွေးကြသည်။ ကလေးကို စတိသဘောဖြင့် အောင်မြေနင်းစေသည်။ လူဖြစ်လေပြီ၊ နေလကို ကြည့်လော့ဟုဆိုကာ နေလကို ပြရသည်။ ရေစင်ထည့်ထားသော ငွေဖလားတွင် ရွှေစငွေစတို့ကို ထည့်ပြီး ရွှေရည်ငွေရည် ပြုလျက် ကလေးငယ်နှင့် ပုခက်တို့ကို သပြေခက်ဖြင့်ဖြန်းကာ ဆုတောင်းရသည်။ ပုခက်တွင် ဒိုး (ဂုံညင်း) တစ်လက်၊ သံမှိုတစ်ချောင်းနှင့် ကျောက်ခဲငယ်တစ်လုံးတို့ကို ထည့်ထားရသည်။ အန္တရာယ်ကင်းရန်နှင့် ကျန်းမာစေရန် ဖြစ်သည်။
ကိုးကား
ရခိုင်သုတအဘိဓာန် - အောင်လှသိန်း (၂၀၁၅)
