မင်းဖလောင်း

မင်းဖလောင်း (နန်းစံ၁၅၇၂-၁၅၉၃)

Sample Image

မြောက်ဦးခေတ်၏ ရွှေရောင်လွှမ်းမိုးသော ကာလကို မြှင့်တင်နိုင်ခဲ့သူ ဖြစ်သည်။ မင်းဘာကြီး၏ သားတော်ထွေးဖြစ်ပြီး ထီးနန်းကိုမူ နောင်တော်ကြီး မင်းတိက္ခာနှင့် သားများက ၁၈ နှစ်ကြာ အုပ်စိုးပြီးမှ ၁၅၇၂ ခုနှစ်တွင် ပြည်သူမှူးမတ် တို့က တင်မြှောက်ကြသဖြင့် ရရှိခဲ့လေသည်။ အိမ်နိမ့်တွင် စစ်တံတင်မြို့ကို စားခဲ့ရသည်။ နန်းသက်သုံးနှစ်တွင် အနောက်ဘက်ရှိ ကမ္ဘောဇ သက်မင်းပြည်ကို ပြန်လည်သိမ်းသွင်းခဲ့သည်။ စစ်တကောင်းတွင်လည်း အနောက်ဘုရင်ကို ခန့်ထားခဲ့သည်။

၁၅၈၁ ခုတွင် ပဲခူးတပ်တို့ သံတွဲကို ဝိုင်းရံလာကြသည်ကို အလွယ်တကူ နိုင်ခဲ့သည်။ ၁၅၈၇ ခုတွင် ဥတ္တရာဇ်မြုံပြည်ကို ခိုင်ခန့်အောင် စီရင်ခဲ့သည်။ ဒုက္ခိတ သတ္တဝါတို့အား ကရုဏာ သက်တော်မူတတ်သည်။ မင်းကြီးသည် ဘာသာရေးကိုင်းရှိုင်းသဖြင့် မြောက်ဦးခေတ်၏ အသောကဟု တင်စားခံရသည်။ ပိုင်နက်တခိုရှိ သရီရဓါတ်စေတီများကို ပြုပြင်ခဲ့သည်။ ဝရိုက်တော်စေတီကို ကြီးကျယ်စွာ ပြန်လည်တည်ဆောက်ခဲ့ပြီး ထူးကဲသော အသဒိဿအလှူကြီးကို ပေးတော်မူခဲ့သည်။

မင်းကြီးလက်ထက် သက္ကတမှရခိုင်သို့ ပြန်ဆိုသော စာပေများစွာ ထွန်းကားခဲ့သည်။ သားတော် မင်းရာဇာကြီးက ဆက်ခံသည်။ မင်းဖလောင်းကို စစ်ရည်ပြည့်ဝသော ရခိုင်မင်းတစ်ပါးဟု ဆိုကြသည်။ မဟာပညာကျော်သည် အားကိုးရခဲ့သည်။

ကိုးကား

၁။ ရခိုင်သုတအဘိဓာန် - အောင်လှသိန်း (၂၀၁၅)